Fecir

Günümüzde Câhiliyye



Günümüzde Câhiliyye:



 

Câhiliyye'yi, yanlızca İslâm'dan önceki dönem
diye çevirme yanlış olacaktır. O dönemin adı da ‘câhiliyye'dir. Ancak bu kavram,
câhilî davranış ve inançların genel adıdır. Firavun nasıl, haddi aşan, azan,
kibirlenip kendini Allah'a muhtaç görmeyen, zulmün ve tuğyanın (azıp-sapıtmanın)
sembolü ise; câhiliyye de bilgisizliğin, bilgisizce hareket etmenin, yaptığı
şeyin sonucunu düşünmemenin, Allah'ı ve O'nun âyetlerini anlamamanın, Allah'a
isyan etmenin ne kadar kötü olduğunu idrâk edememenin sembol  kavramıdır.



İnsanların hevâlarına uyduğu, nefislerinin,
isteklerinin kulu oldukları, Allah'ın hükümlerinin kabul edilmediği, çeşitli
ilâhlara ibâdet edildiği, sömürü ve zulmün bulunduğu, kavmiyetçilik ve
asabiyyenin (tarafgirliğin) yaygın olduğu, hüküm vermede hakkın ve adâletin
uygulanmadığı her yer ve zamanda câhiliyye var demektir. Günümüzde de çeşitli
yerlerde, tıpkı câhiliyye döneminde olduğu gibi Allah (c.c.)  unutulmuştur. O ve
O'nun hükümleri hayata ve insanların işlerine sokulmamaktadır. O'nun gönderdiği
hükümlere uymayı bir tarafa bırakalım; o hükümler, yani şeriat yanlış, eksik ve
hatta çağdışı sayılmaktadır. Günümüz insanlarının çoğu, unuttukları âlemlerin
Rabbi Allah'ın yerine sayısız ilâhlar ve putlar bulmuşlar ya da koymuşlardır.
Tıpkı eski Arap câhiliyyesinde olduğu gibi sahte tanrılara ibâdet edilmektedir.
Ölçüler İlâhî kaynaktan değil, hevâlardan alınmaktadır. Güçlünün borusu ötmekte,
sözü geçmektedir. Zayıflar yine ezilmekte, insanlar haklarına yine gereği gibi
kavuşamamaktadır. Kumar, zinâ, fuhuş, hırsızlık en geniş şekilde yapılmakta,
içki su yerine içilmekte, ribâ (fâiz) ekonominin can damarı kabul edilmektedir.
İslâm'ın günah dediği pek çok şey çağdaş ahlâk sayılmaktadır. Kadınlar yine
alınıp satılmakta, açılıp saçılmaları kadın hakkı, çağdaşlık kabul
edilmektedir. 

Kısaca, Kuran'ın câhiliyye toplumu dediği müşrik
toplumun anlayışı ve ahlâkı az bir değişiklikle günümüzde de aynen devam ediyor.
Allah (c.c.), O'nun yüce hükümleri ve Ahiret hesaba pek katılmıyor. Bu durum da
‘câhiliyye'den başka bir şey değildir.



[1]

 





[1]
Hüseyin K. Ece, İslâm'ın Temel Kavramları, Beyan Y. s. 95-101