Fecir | Konular | Kitaplar

Ermişlik

Ermişlik




Ermişlik:

 
Tarîkat rûhânîlerine, bu
hikâyelerde mal edilmiş olan insanüstü özel­likler o kadar astronomiktir ki
Allah (cc)'ın Kitabı ve Rasulullah (s.a.s.)'ın Sünnetiyle aydınlanmış olan aklı
başında hiç bir mü'min, bunların içinde en ufak bir gerçek bile bulunabileceğine
kendini asla inandıramaz!
Çünkü "ermişlik" denen inanış
kadar sünnetullahı kökünden inkâr eden, Allah (cc)'ın kâinât üzerindeki sınırsız
egemenliğini yok sayan ve O'na açıkça kafa tutan başka bir inanış biçimi hemen
hemen yoktur; çünkü ateistler bile Allah'ı büsbütün inkâr etmekle bizzat
kendilerini inkâr ettiklerinden ermişliğe inananlar kadar büyük bir çelişki
içine düşmemek­tedirler. Zaten ateistlerin büyük çoğunluğu câhildir, geriye
kalanların ise aklî dengeleri ya da psikolojileri bozuktur. Buna karşı ermişliğe
inananların hemen hepsi de bilinçlidir.
Bu hikâyelerin, bizzat şeyhler
tarafından mürîdlere dikte ettirildiğini ileri sürmek, kuşkusuz zordur ve kanıt
ister. Ancak onları memnun etmek, ya da ünlerinden yararlanmak için, bazı
okur-yazar dervişlerin, bu masalları kaleme aldıkları düşünülebilir. Şu var ki
herhangi bir halîfe'nin, kendi şeyhi hakkında rivâyet edilen bu mitolojileri hiç
bir zaman yalanlamamış olması, tarîkat liderleri hakkında ciddi bir ahlâk
sorununun varlığını ortaya koymaktadır. Gerçekten de hemen hiç bir şeyh,
kendisini mezun etmiş olan mürşidinin göklere çıkarılmasına şimdiye kadar itiraz
etmemiştir. Tabiatıyla bu derece abartılı menkabeleri doğrulayanların râbıta ve
benzeri şirkiyâtı da İslâm'a mal etmede herhangi bir engel görmeyecek­leri
kendiliğinden anlaşılmaktıdır.
Çünkü menkabe geleneği de aynen
râbıta gibi, hatta tarîkatın diğer tüm unsurları gibi yabancı kaynaklıdır.
Özellikle Şamanlıktaki "Kam" kültü­nün, Budizm'deki "Arhant" kültünün ve
Hristiyanlık'daki "Azizler" kül­tünün etkisi altında peydahlanan "ermişlik"
inancına bağlı olarak bu gele­nek tarîkatlara yerleşmiş ve zamanla
kurumlaşmıştır.
Binâenaleyh râbıtanın
Budizm'den adapte edilmesine göz yumanların, bu menkabelerdeki mitolojilere
karşı çıkmaları beklenemez. Velîlik kavramına gelince bunun, İslâmî gerçekler
açısından sorun oluşturan yanı, bu kavrama ermişlik adı altında yüklenmiş olan
yabancı anlam ve imajlardır. Bu imajların sonucu olarak da evliyâ denen bir tip
icat edilmiş ve bu tip, Türkiye'de toplumun bilinçaltına yerleştirilmiştir.