Fecir | Konular | Kitaplar

Her İnsana Bir Şeytan Verilişi

Her İnsana Bir Şeytan Verilişi

Her
İnsana Bir Şeytan Verilişi:

Yüce Allah insanı, yol gösteren bir melekle desteklediği
gibi, onun yanına, kendisine vesvese veren, kötülüğü süslü gösteren, münkere
teşvik eden ve fitneye çağıran bir de şeytan vermiştir. Bu konuda peygamberlerle
diğer insanlar arasında hiç bir ayırım yapılmamıştır. Şöyle ki:
"Böylece biz her peygambere insan ve cin şeytanlarını
düşman yaptık. Bunlar aldatmak için birbirlerine yaldızlı (içi bozuk dışı süslü
ve aldatıcı) sözler söylerler." (el-En'âm: 6/11 2-113)
Yani vahyeder gibi seri bir ima ve işaretlerle öyle
süslü, yaldızlı sözler telkin ederler ki bunların sade dışındaki süsüne bakanlar
aldanır ve onların şeytanlıklarına meftûn olurlar. Hz. Peygamber de bir soru
üzerine: "Her insanın yanında bir şeytan vardır" buyurmuş,
"Seninle de mi ey Allah'ın elçisi?" diye sorulduğunda,

"Evet, fakat Rabbim ona karşı bana yardım etti de, o
da bana teslim oldu" cevabını vermiştir.[1]

Kitâb-ı Mukaddes'te belirtildiğine göre şeytan Eyyûb
Peygamber'e de kötülükte bulunmuş, İsâ (a.s)'a da musallat olmuştu: "... Ve
şeytan Rabbin önünden çıktı ve Eyyûb'u, ayağının tabanından tepesine kadar kötü
çıbanlarla vurdu ."[2]
"İsâ Rûhü'l-kudusle dolu olarak, Erden'den avdet etti ve Ruh tarafından çöle
sevkedildi. Kırk gün müddet İblis tarafından tecrübe olundu. İblis her tecrübeyi
bitirdikten sonra bir zamana kadar ondan ayrıldı"[3]

Günümüzde birçok insan farkına varmadan ya da
bile bile şeytanın tavırlarını sergilemektedir. İnsanları medeniyet adına
şeytanî metodlarla hayasızlığa götürenler günümüz dünyasının birer
şeytanlarıdırlar. Ayrıca çoğu iletişim araçları da aynı görevi üstlenmiş
durumdadır. Allah, her insanı, yol gösteren bir melekle desteklediği gibi; ona
vesvese veren bir de şeytan vermiştir. Müslümana düşen görev, şeytana değil
meleğe uymaktır.

[4]


[1]
Müslim, Münâfikûn, 11; Ahmed b. Hanbel, Müsned: 6/115.


[2]
Eyûb, 1,6 v.d. 11,7.


[3]
Luka, IV, 1-13; Ahmet Güç, Şamil İslam Ansiklopedisi: 6/41.


[4] Ahmet
Kalkan, Kur'an Kavram Tefsiri.