Fecir

Mühlet Verilişi




Mühlet Verilişi:

 
Hz. Âdem (a.s)'a secde emri karşısında büyüklük taslaması
sonucu ilâhi rahmetten ümidini kesen ve tamamen yalnız kalan şeytan, hayatından
da endişe etmeye başladı. "İnsanların tekrar dirilecekleri güne kadar bana
mühlet ver." (el-A'raf: 7/14) diye Allah'a yalvardı. İnsanların tekrar
dirilecekleri günden maksat ise sûr'a ikinci üfürülüş zamanıdır.[1]
Bu şekilde mühlet istemekle tekrar dirilmeden sonra artık ölümün olmayacağını
biliyor ve böylece ölümden kurtulacağını sanıyordu. Onun bu ölümsüzlük isteği,
"...belirli bir zamana kadar" (el-Hicr: 15/38) kaydıyla, "Sen mühlet
verilenlerdensin!." (elA'raf: 7/15) şeklinde cevaplandırıldı. Belirli bir
zamandan maksat ise, sûr'a birinci üfleniş zamanıdır.[2]
Bununla o, zillet ve hakaret dolu bir hayatı ölüme tercih etti. Onun için esas
düşüş de bu oldu.

Buradan da anlaşılacağı gibi, şeytan aslında
Allah'ı ve öldükten sonra dirilmeyi inkâr etmediği gibi Âdem'in nesli ve
zürriyeti olacağını, dünyada bir müddet yaşayıp sonra öleceklerini ve bir gün
gelip tekrar diriltileceklerini de biliyordu. Şu halde onun küfrü Allah'ı ve
âhireti inkâr şeklinde değil, teklif edilen emrin gereğini yerine getirmeyi
kabul
etmeme ve itiraz şeklindedir.[3]



Cinlerden olan bu şeytanlara da, İblis gibi uzun
ecel tanınmış olması veya olmaması hakkında bir bilgimiz yoktur. Ancak İblis'e
tanınan uzun ömür, şahsına aittir.[4]

 





[1]
ez-Zümer: 39/68; el-Mutafffin: 83/6.





[2]
en-Neml: 27/87.





[3]
Yazır, a.g.e., 3/2135; Ahmet Güç, Şamil İslam Ansiklopedisi: 6/39-40.





[4]
A. Lütfü Kazancı, İslam Akaidi, Marifet Yayınları: 111.