Fecir

Şeytanın Görevi




Şeytanın Görevi:
 

Ayet-i kerimeden net olarak anlaşıldığı gibi,
şeytan, insanları doğru yoldan, Allah'ın yolundan saptırmaya çalışacaktır; bu
onun görevidir. İnsanlar içerisinde ona uyanlar olacağı gibi, ona uymayıp
reddedenler de olacaktır.

Allah Teala Kur'an'da, şeytanın bizim düşmanımız
olduğunu bizlere defalarca bildirmiştir. Bu düşmanlık kıyamete kadar devam
edecektir. Biz mü'minler, devamlı olarak şeytandan uzak durmalıyız ve kesinlikle
ona uymamalıyız. Aksi halde biz de onun gibi Allah'a isyan edenlerden oluruz.

[1]

Şeytanla Âdem ve Havva arasında geçen bu
hadiseden sonra Allah, şeytana karşı tedbirli olmaları için. insanları da uyardı
ve şöyle buyurdu:

"Ey insanoğulları! Şeytan, ayıp yerlerini
kendilerine göstermek için elbiselerini soyarak ananızı babanızı cennetten
çıkardığı gibi sizi de şaşırtmasın. Sizin onları görmediğiniz yerlerden o ve
tarafları sizi görürler. Biz şeytanları inanmayanlara dost kılarız."
(el-A 'raf: 7/27)

"Ey insanlar! Yeryüzündeki temiz ve helâl
şeylerden yiyin, şeytana ayak uydurmayın, zira o sizin için apaçık bir
düşmandır. Muhakkak size kötülüğü, hayasızlığı, Allah'a karşı da bilmediğiniz
şeyi söylemenizi emreder."
(el-Bakara: 2/168-169)

"Onlar Allah'ı bırakıp tanrıçalara taparlar ve:
"Elbette senin kullarından belli bir takımı alıp onları saptıracağım, develerin
kulaklarını yarmalarını emredeceğim, onlara kuruntu kurduracağım, Allah'ın
yarattığını değiştirmelerini emredeceğim" diyen, Allah'ın lanet ettiği azgın
şeytana taparlar. Allah'ı bırakıp şeytanı dost edinen şüphesiz açıktan açığa
kayba uğramıştır. Şeytan onlara vâdediyor, onları kuruntulara düşürüyor, ancak
aldatmak için vaadde bulunuyor. İşte onların varacağı yer cehennemdir. Oradan
kaçacak yer de bulamayacaklardır."
(en-Nisa: 4/117-121)[2]



Bu âyetler aynı zamanda insanın, şeytanın
fitnesinden sakınmasının mümkün olduğunu da gösterir. Yine bu âyetler
imansızlıkla-şeytanlık, imansızlarla-şeytanlar arasında bir yakınlık olduğunu ve
şeytanın imansızların velileri, âmirleri, işverenleri, başlarına musallat
yakınları ve arkadaşları olduğunu gösterir. Allah'ın gösterdiği doğru yoldan
uzaklaşan ve O'nun koyduğu yasakları çiğneyen kimselerin eninde sonunda mutlaka
şeytanın tuzağına düşecekleri,[3]
şeytanın tuzağına düşen bu azgın kimselerin, sonunda şeytanın kendilerini istilâ
etmesine ve kayıtsız şartsız şeytanın esiri olmalarına mâni olamayacakları
bildirilmiş[4]
"... eğer onlara itaat ederseniz şüphesiz siz müşrik olursunuz" (el-En'âm,
6/121) buyurulmuştur.[5]

Şeytan insanları kötülüğe ve isyana çağırırken
"Ben şeytanım" dememekte, bunu saklamaktadır. Bu işi başka bir kimlikle
yapmaktadır.[6]

 

 





[1] Ahmet
Kalkan, Kur'an Kavram Tefsiri.





[2] Ayrıca
bkz. el-Kehf: 18/50; el-Fâtır: 35/6.





[3]
ez-Zuhruf: 43/36-39.





[4]
el-Mücâdele, 58/19.





[5]
Ahmet Güç, Şamil İslam Ansiklopedisi: 6/40-41.





[6] Ahmet
Kalkan, İslam Akaidi: 200.